O wykorzystaniu leku recepturowego w terapii bólu – preparaty o działaniu miejscowym

Wspomagająco w terapii bólu wykorzystuje się środki miejscowo znieczulające (łac. anaesthetica localia), o zróżnicowanej sile i czasie działania (Tabela 3), które wykazują efekt przeciwbólowy (porażają zakończenia bólowe oraz nerwy czuciowe).

W łagodzeniu bólu wywołanego przewlekłym świądem, w połączeniu z surowcami znieczulającymi stosowane są ponadto substancje przeciwświądowe i przeciwzapalne, tj. hydrokortyzon, prednizolon czy prometazyna (Tabela 4) [1-3, 5-8].

W Tabeli 5 umieszczono przykładowe składy leków recepturowych o działaniu znieczulającym i przeciwświądowym.

Rp.
Morphini h/ch 0,1
Celugeli ad 100,0
M.f. hydrożel

Wykonując postać leku w moździerzu, chlorowodorek morfiny należy rozpuścić bezpośrednio w części podłoża (utworzyć koncentrat) i porcjami wprowadzać pozostałą jego część lub wykorzystać mikser recepturowy z zastosowaniem niskich obrotów (1-2).