Elektroniczna dokumentacja medyczna. Cyfryzacja branży medycznej i farmaceutycznej jako znak czasów

Dokumentacja elektroniczna

Wikipedia opisuje Elektroniczną Dokumentację Medyczną (EDM) jako „zbiór danych, mogący stanowić element systemu informatycznego do obsługi szpitala (HIS – Hospital Information System) przechowujący całość lub wybrane elementy dokumentacji medycznej indywidualnej i zbiorczej" [3].

Pojęcie EDM wprowadziła ustawa z 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (t.j. Dz.U. 2021 r. poz. 666) [4]. Zalicza się do nich dokumenty wytworzone w postaci elektronicznej, opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym lub podpisane z wykorzystaniem sposobu potwierdzania udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), czyli podsumowując: e-skierowania i e-recepty. Jednocześnie na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 maja 2018 r. w sprawie rodzajów EDM wskazano, że Elektroniczną Dokumentację Medyczną stanowią również: informacje medyczne o pacjencie w przypadku odmowy przyjęcia do szpitala; informacja dla lekarza o stanie zdrowia pacjenta, w przypadku skierowania do poradni specjalistycznej lub leczenia szpitalnego; karta informacyjna z leczenia szpitalnego; wyniki badań laboratoryjnych wraz z opisem; opisy badań diagnostycznych.

To właśnie EDM umożliwia gromadzenie i przesyłanie danych między podmiotem leczniczym a platformą P1 (np. e-recepty) i internetowym kontem pacjenta (IKP). Natomiast dokumenty dotyczące np. informacji od lekarza specjalisty, leczenia szpitalnego, odmowy przyjęcia do szpitala, są jedynie indeksowane i mogą być bardzo przydatne w badaniach medycznych, o czym w dalszej części artykułu.

Elektroniczne transgraniczne usługi zdrowotne

Unia Europejska wprowadza obecnie dwa rodzaje tzw. elektronicznych transgranicznych usług zdrowotnych, które mają umożliwić każdemu pacjentowi z UE łatwy i ciągły dostęp do równej opieki zdrowotnej we wszystkich krajach członkowskich [5]. Pierwszym rodzajem usług są wspomniane już e-recepty. Ich realizacja będzie możliwa w dowolnym kraju UE. Drugi to tzw. kartoteka pacjenta zawierająca informacje na temat ważnych aspektów związanych ze zdrowiem, co niewątpliwie przyda się pacjentom podczas wyjazdów za granicę.

Dla zainteresowanych

Europejska infrastruktura usług cyfrowych w dziedzinie e-zdrowia (eHDSI) gwarantuje państwom członkowskim wymianę danych medycznych w sposób bezpieczny i wydajny, co oznaczane jest symbolem „MyHealth@EU”. Po dalsze informacje odsyłam do linku podanego w referencjach, gdzie można pobrać odpowiedni dokument [6].

Dane medyczne – cenne źródło analiz populacyjnych

Należy zwrócić szczególną uwagę na dodatkowe wykorzystanie EDM, które wykracza poza standardowe benefity, czy to dla pacjenta, czy dla placówki medycznej. Najczęściej elektroniczne dane pacjenta gromadzone są w bazach danych bądź publicznych lub prywatnych rejestrach medycznych, co umożliwia wymianę oraz analizę zakodowanych, zanonimizowanych informacji pochodzących od pacjentów. W takiej formie dane mogą być udostępniane różnym podmiotom w celu prowadzenia badań naukowych i do celów statystycznych, a w połączeniu z danymi pochodzącymi z badań klinicznych stanowią cenne źródło danych populacyjnych.

Przykładowe podmioty zainteresowane wykorzystywaniem danych medycznych ujęte zostały na rysunku 1.