„Chronić od światła” – o surowcach recepturowych wrażliwych na promieniowanie słoneczne

Problem fotostabilności dotyczy wielu surowców recepturowych. Substancje światłoczułe, które zgodnie z zaleceniami Farmakopei Europejskiej XII, należy „chronić od światła”, przedstawiono w Tabeli 1. [7].

Przegląd i charakterystyka wybranych substancji pro receptura wrażliwych na światło [7–12]

Azotan srebra (Argenti nitras, Argentum nitricum, Lapis) jest nieorganicznym połączeniem srebra z kwasem azotowym. Substancja przyjmuje postać przezroczystych kryształów lub białego proszku. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Pod wpływem światła ulega redukcji do metalicznego srebra – zmienia kolor na szary lub czarny. Azotan srebra posiada właściwości bakteriobójcze i ściągające. Zewnętrznie na skórę stosowany jest w stężeniu od 1% do 2%. W postaci 1-procentowego roztworu stosowany jest jako środek antyseptyczny, np. podczas rutynowego zabiegu Credégo wykonywanego w profilaktyce rzeżączkowego zapalenia spojówek u noworodków oraz zapobieganiu zakażeniu przez Chlamydia spp. i Staphylococcus spp., natomiast w stężeniu 0,25% do płukania worka spojówkowego. W stężeniu 1–2% wykorzystywany jest w stomatologii do pędzlowania jamy ustnej w przebiegu owrzodzeń i zmian zapalnych. Stosowany jest również do usuwania nadżerek (w stężeniu nawet do 50%) oraz do impregnacji zębów mlecznych narażonych na zmiany próchnicze (lapisowanie) w postaci roztworu o stężeniu 10–20%. Lapis znalazł zastosowanie również w dermatologii do przypalania chorobowo zmienionej tkanki lub ziarninującej rany, aby skoagulować krwawiące naczynia krwionośne (kauteryzacja). Recepty nr 1, 2, 3 są przykładem preparatów recepturowych z azotanem srebra.