Inklisiran – nowa strategia w leczeniu zaburzeń lipidowych

W ostatnich latach nastąpił istotny przełom w leczeniu hiperlipidemii, szczególnie tych uwarunkowanych genetycznie. Wprowadzono na rynek farmaceutyczny kilka nowych, obiecujących leków, w tym także inklisiran, który jest syntetyczną cząsteczką siRNA (small-interfering RNA). Lek ten po wejściu do wnętrza hepatocytów łączy się z polipeptydowym kompleksem RISC (RNA-induced silencing complex) i degraduje mRNA PCSK9. PCSK9 to białko ulegające ekspresji w wątrobie i jelicie cienkim, pełniące ważną funkcję w regulacji gospodarki lipidowej. Blokowanie PCSK9 zwiększa liczbę receptorów dla LDL na powierzchni hepatocytów i zmniejsza stężenie cholesterolu frakcji LDL.

W niedawno opublikowanych badaniach wykazano, że inklisiran zmniejsza stężenie cholesterolu LDL o ok. 50% m.in. u osób z hipercholesterolemią rodzinną oraz u osób z wywiadem choroby sercowo-naczyniowej pochodzenia miażdżycowego.

Niezwykle istotną cechą inklisiranu jest jego wybiórczość i wydłużone działanie w obrębie komórek wątroby, za co odpowiada element strukturalny – łańcuch N-acetylogalaktozaminy o dużym powinowactwie do receptorów asialoglikoproteinowych hepatocytów. Pozwala to na stosowanie leku w ograniczonych dawkach i z mniejszą częstotliwością (co 3–6 miesięcy), redukuje tym samym częstość występowania działań niepożądanych i zapewnia większą wygodę stosowania. W Polsce inklisiran jest dostępny, ale wciąż nierefundowany; obecnie trwają prace nad przygotowaniem programu lekowego.